Net als bij 'The Three Faces of Eve' heeft Mount Rushmore meerdere persoonlijkheden. Het is als een Rorschach die volgens verschillende verhalen aan verschillende mensen verteltJohn Taliaferro, auteur van "Great White Fathers: het waargebeurde verhaal van Gutzon Borglum en zijn obsessieve zoektocht om het Mt. Rushmore National Monument te creëren.” Het is niet bepaald een palimpsest met verborgen fysieke lagen. Het is niet bepaald het verhaal van de blinde mensen en de olifant waar niemand het geheel kan zien. Maar in zekere zin is het al het bovenstaande. Het heeft meerdere betekenissen tegelijk, maar je moet moeite doen om ze te zien en te begrijpen.
LOUIS VAN WIT
Het minst bekende gezicht van Mount Rushmore is waarschijnlijk dat van Luigi Del Bianco, de hoofdsnijder van Mount Rushmore. Zijn bijdrage aan de totstandkoming van Mount Rushmore werd lang over het hoofd gezien door de National Park Service (NPS). De familie Del Bianco voerde een onvermoeibare en onophoudelijke zoektocht om de patriarch van de familie te laten erkennen in wat soms een hopeloze taak moet hebben geleken. Eindelijk bleek de poging succesvol en wordt Luigi Del Bianco nu officieel erkend.
Ik werd me bewust van deze weinig bekende bijdrager aan het snijwerk omdat ik toevallig in hetzelfde dorp woon als hij, Port Chester, NY. In feite is het hetzelfde dorp waar zijn kleinzoon Lou Del Bianco, de auteur van het boek over zijn grootvader, woont. De kleinzoon was ook de drijvende kracht achter de oprichting van een dorpsbeeld ter ere van hem. Ik was erbij bij de inwijding.
Lou doet heropvoeringen van zijn grootvader. Een feit dat me is bijgebleven, is hoe moeilijk het voor Luigi was om Italiaans eten te krijgen in South Dakota in de jaren dertig! Je zou even moeten stoppen en nadenken over wat het voor deze Italiaanse immigrant betekende om aan dit monument voor Amerika's grootste presidenten te werken. Hij deed dit in de tijd dat Joe DiMaggio, Frank Sinatra en Columbus Day een nationale feestdag werden. Op een andere manier wordt dit verhaal van Italiaanse trots om deel uit te maken van het Amerikaanse verhaal nu herhaald tijdens de reis van een ander volk met de recente acties op Juneteenth, standbeelden, monumenten en gedenktekens voor Afrikanen uit de Middenpassage, en de opname van hun geschiedenis als Amerikaanse geschiedenis.
GUTZON BORGLUM
Volgens Stetson Kastengren, promovendus aan de Universiteit van Illinois, Urbana Champaign en lid van de Crow Creek Sioux Tribe, (De Mount Rushmore-speech van Trump liet zien waarom onze strijd om de geschiedenis zo beladen is, Washington Post, 5 juli 2020), kwam historicus Doane Robinson, die over de geschiedenis van South Dakota had geschreven, in 1923 op het idee voor het monument. Robinson stelde zich een gedenkteken voor dat het toerisme naar een staat in het Midwesten zou leiden. Hij schreef aan de Amerikaanse senator Peter Norbeck uit South Dakota dat het handwerk van een beeldhouwer, Gutzon Borglum, de Black Hills en [Custer State] Park zou "verkopen" zoals niets anders dat zou kunnen.
Hij [Borglum] legde in 1925 aan een publiek in Rapid City, S.D. uit dat het monument de "imperiumbouwers" zou eren door de "stichter" en "redder" van Amerika te eren - respectievelijk George Washington en Abraham Lincoln - en Thomas Jefferson, "de eerste grote expansionist" die de aankoop in Louisiana had veiliggesteld. De vierde president die genoemd zou worden, Borglums vriend Roosevelt, had zich 'op de westelijke vlakten geworpen' als een rouwende jongere man die rouwde om de dood van zijn vrouw en moeder, en had het Amerikaanse rijk uitgebreid via het Panamakanaal. De beeldhouwer riep uit: "Als je snijdt ... zullen deze imperiumbouwers de hele wereld spreken over South Dakota."
Borglum bracht zijn eigen bagage mee naar de oprichting van Mount Rushmore. Zijn connecties met het Geconfedereerde monument in de Steenberg in Georgië en de Ku Klux Klan maken zijn rol bij de totstandkoming van het nationale monument problematisch. Dus terwijl Del Bianco over het hoofd werd gezien in de NPS-vertelling van het verhaal, werd de biografie van Borglum geminimaliseerd om de meer onsmakelijke elementen van zijn leven te negeren. Maar hier mist de NPS een uitzonderlijke kans om het verhaal van Amerika te vertellen. Net zoals de Italiaanse immigrant die de geschiedenis van zijn nieuwe land viert deel uitmaakt van het Rushmore-verhaal, zo ook de Zuidelijken die dat land probeerden te vernietigen en de KKK die de idealen van dat land probeerden te vernietigen. Hier zou de NPS het bezoek aan Mount Rushmore veel meer kunnen maken dan een rondrit met foto-ops en een toeristenwinkel. Het zou het volledige verhaal van de berg kunnen vertellen, wat veel boeiender zou zijn.
DE VIER PRESIDENTEN
De vier presidenten zijn het meest bekende onderdeel van de Mount Rushmore-ervaring. Zelfs mensen die er nog nooit zijn geweest, hebben het beeld waarschijnlijk ooit gezien. Ja, het is een heroïsche weergave van deze vier blanke mannen en het land dat ze leidden. Het "heiligdom voor de democratie" drukt leiderschap uit tijdens vier fasen van de Amerikaanse ontwikkeling: geboorte van de natie, expansie naar het westen, behoud van de Unie en emancipatie, en industriële revolutie. Dit is het traditionele verhaal, een verhaal dat de NPS bedreven weet te vertellen.
Natuurlijk is er vandaag ook een Woke-versie over deze vier mannen. Daar heb ik het in een eerdere blog over gehad (Woke American Exceptionalism is nog steeds Amerikaans Exceptionalism, 23 juli 2020).
SIOUX LAND
Voor de Lakota, Cheyenne, Omaha, Arapaho, Kiowa en Kiowa-Apache is het land heilig.
De Great Sioux Nation beschouwt de Black Hills als een toevluchtsoord dat voedsel, water, schaduw en locaties biedt om heilige rituelen uit te voeren. De heuvels waren eigendom van de Sioux onder het Fort Laramie-verdrag uit 1868, waarin werd verklaard dat het gebied dat bestaat uit wat nu het westen van South Dakota is, "apart was gezet voor het absolute en ongestoorde gebruik en de bezetting" van de Sioux-natie.(Kastengren)
IN de laatste paar decennia zijn er verschillende machinaties geweest in het Congres en door de Sioux over land en geld zonder dat er veel veranderd is.
Als gevolg hiervan willen sommige mensen de klok terugdraaien en het land herstellen naar de tijd van voor de blanken.
“Mount Rushmore is een symbool van blanke suprematie, van structureel racisme, dat nog steeds springlevend is in de huidige samenleving. Het is onrechtvaardig om actief het land van de inheemse bevolking te stelen en vervolgens de blanke gezichten te snijden van de veroveraars die genocide hebben gepleegd”, zegt Nick Tilsen, Oglala Lakota, die wil dat het monument wordt verwijderd en dat de Black Hills worden teruggegeven aan de Lakota.
Julian Bear Runner, de president van de Oglála Sioux, zei dat Mount Rushmore moet worden verwijderd als reactie op de recente controverse.
Tenzij de Sioux ISIS en/of de Taliban inhuren, zal dit waarschijnlijk niet gebeuren. Er moet een constructievere oplossing komen in de echte wereld.
BEVESTIG TRUMPMORE
Volgens de Republikeinse gouverneur van South Dakota en niet-vice-presidentskandidaat in 2020, Kristi Noem, kreeg ze in 2018 met een strak gezicht te horen van de huidige president dat het zijn droom was om het vijfde gezicht te worden (‘Mount Trumpmore? Het is de 'droom' van de president, zegt vertegenwoordiger Kristi Noem, 'Sioux Falls Argus Leider, 24 april 2018).
"Ik schudde hem de hand en ik zei: 'Mr. President, u zou eens naar South Dakota moeten komen. We hebben Mount Rushmore.' En hij zegt: 'Weet je dat het mijn droom is om mijn gezicht op Mount Rushmore te hebben?'. “Ik begon te lachen. Hij lachte niet, dus hij was volkomen serieus.
Blijkbaar gaf ze hem zelfs een miniatuur Rushmore met een vijfde gezicht erop! Er zit zeker een ironie in deze droom of nachtmerrie. Hij had eigenlijk de kans om president van het kaliber Mount Rushmore te zijn (Mount Rushmore Kans voor een kleine jongen: weet hij het?5 juni 2020). Als je kijkt naar het coronavirus, de economische ineenstorting, George Floyd en China, heeft hij volop kansen gehad om op heroïsche schaal leiderschap te tonen. Als hij de mentale benodigdheden, cognitieve vaardigheden, moed en karaktersterkte had om de gelegenheid aan te gaan, zou hij in aanmerking komen als kwaliteitspresident van Mount Rushmore. Maar hoe kan een kind in het lichaam van een volwassene met de emotionele volwassenheid van een driejarige (volgens Mary Trump) ooit een snijwerk van 60 voet waard zijn?
MOUNT RUSHMORE: AMERIKAANSE MAATSCHAPPELIJKE LEERMOGELIJKHEID
In het huidige nummer vanTijdschrift voor dieren in het wild, Cindy en Harry Eisenberg, leden van het WWF Northern Great Plains Advisory Committee, werden gevraagd naar hun interesse in de bescherming van de Northern Great Plains. Cindy antwoordde:
"We werden verliefd op South Dakota toen we Mount Rushmore bezochten."
Harry sprak over een ceremonie met lokale stamhoofden in 2005 toen 16 bizons werden vrijgelaten op de vlakten van Noord-Montana, de eerste bizons op het land in meer dan een eeuw.
De Northern Great Plains Indianen waren het onderwerp van twee blogs over de afgelaste conferentie dit jaar van de Organization of American Historici:
De conferentie van de Organization of American Historicians (OAH): wat zou er zijn gepresenteerd?22 april 2020
Conferentie van de organisatie van Amerikaanse historici: II26 april 2020.
Er is zowel natuurbehoud als academische belangstelling voor land, om nog maar te zwijgen van de gebeurtenis in Little Bighorn.
Kortom, er is veel Amerikaanse geschiedenis verbonden aan deze site. Die ene berg met de vier gezichten heeft banden met meerdere facetten van het verhaal van wie we zijn als volk en wie we willen zijn naarmate onze reis vordert. Voor de NPS ligt de uitdaging om verder te gaan dan het traditionele om alle aspecten van deze ene site te omarmen. Een land kan heilig zijn voor meer dan meer mensen en om meer dan één reden. De realiteit is dat voor Amerikanen het land van ons allemaal is, inclusief Sioux, Italianen, presidenten, natuurbeschermers, wetenschappers en tal van anderen. De praktische vraag voor ons mensen is of we klaar zijn om dat verhaal ten volle te vertellen om een betere toekomst op te bouwen of dat we gevangen moeten blijven in het verleden.